با توجه به اينكه كشور ايران از لحاظ اقليمي در محيط خشك واقع شده است پديده تبخير يك مساله مهم براي مهندسين و كارشناسان در زمينه‌ي آب و سازه‌هاي هيدروليكي است. با تخمين دقيق ميزان تبخير از سطوح آزاد آبي مي‌توان با تحليل حساسيت تبخير نسبت به هر يك از پارامترهاي موثر بر ميزان آن به راه‌هاي كاهش ميزان تبخير انديشيد و از مقدار آب صرفه جويي شده، كه قابل توجه مي باشد، استفاده مفيد نمود. در اين اختراع به بررسي اندازه‌گيري دقيق تبخير و براي اين منظور چهار حوضچه‌ كه در بستر زمين با ابعاد 120×95×70 سانتيمتر كه به ترتيب شامل طول، عرض، عمق مخازن مي‌باشد، ساخته شد، اين مخازن عايق بندي شدند تا از نفوذ آب كاملا صرف نظر شود و شرايط مطابق تشتك تبخير استاندارد كه تنها نمونه موجود اندازه گيري تبخير در حال حاضر است، باشد. محل انجام آزمايشات اختراع ذكر شده ايستگاه سينوپتيك واقع در فرودگاه بين‌المللي زاهدان مي باشد . از مزيت هاي اين اختراع هم جنس بودن با مخازن طبيعي و اندازه گيري ميزان دقيق تبخير در مخازن است.

ذخيره آب شيرين از منابع آب سطحي در همه جاي دنيا يك امر ضروري است. مشكل بزرگ در نگهداري از اين منابع هدر رفتن آنها به صورت تبخير مي‌باشد. ميزان هدر رفتن آب در اثر تبخير از مخازن نسبت به ساير عوامل بيشتر است. اين مساله در حوضه‌هاي كم آب بسيار اساسي مي‌باشد. از اين رو كنترل تبخير و يا كاهش آن مي‌تواند به ذخيره حجم بزرگي از منابع آب گردد. در مخازن بزرگ كه در مناطق خشك قرار دارند سالانه تا 4 متر ارتفاع تبخير مي‌رسد . يكي از روش‌هاي كاهش تبخير مخازن پوشش‌هاي فيزيكي هستند. مشكل اساسي پوشش‌هاي فيزيكي ممانعت از ورود هوا و نور به داخل سيال مي‌باشد كه باعث پايين رفتن كيفيت آن در مدت كوتاهي خواهد شد. در اين تحقيق از مصالح بازيافتي شيشه و يونوليت جهت پوشاندن سطح مخازن استفاده شده است. اين روش باعث نفوذ نور و هوا به داخل سيال مي‌گردد و از افت كيفيت آن جلوگيري مي‌نمايد. همچنين استفاده از مصالح بازيافتي جهت كنترل تبخير موجب كمك به حفظ محيط زيست مي‌گردد. نتايج نشان دهنده كاهش 35تا 40 درصدي از مقدار تبخير پس از پوشاندن حداكثر 50 درصد از سطح مخزن مي‌باشد.